Ik herinner me
Ik herinner me een gedicht dat ik nooit
schreef, waarin het woord bunker
veel wind door zich heen laat gaan…
en rijmen moet op hunker.
Het tocht er van hartstocht.
Alles moet zich vasthouden.
Als het over is blijken wij
elkaar vast te houden.
Wat nu.
Nu, dus.
Herman de Coninck
Geef een reactie